Heropening Egyptisch Museum in Turijn op 1 april 2015

De afgelopen drie jaren is het Museo Egizio in Turijn grondig gerestaureerd. Dit museum bezit de grootste collectie Egyptische kunst buiten Egypte zelf. Mede dankzij de vele Italiaanse archeologen begin 20ste eeuw in Egypte. Die renovatie was nodig. De opstelling was zeer verouderd. Vanuit musicologisch oogpunt was het wel interessant te zien hoe medio 20ste eeuw een museum zijn kunstschatten exposeerde. De in hetzelfde gebouw gevestigde schilderijengalerij Galleria Sabaudo is verhuisd naar de Manica Nuova, gelegen achter het Palazzo Reale (i Musei Polo Reale) in het centrum van Turijn. Het Museo Egizio kreeg hiermee extra expositieruimte tot zijn beschikking.

Ramses

Op 1 April a.s. zijn alle verbouwingen naar verwachting volbracht en alle kostbaarheden gerestaureerd en naar hun nieuwe expositieplek gebracht. Vanaf dat moment kan het museum in haar nieuwe glorie worden bezocht en de bijzondere en rijke collectie in een nieuwe en hedendaagse opstelling worden bewonderd. Een grote zandloper op het Piazza San Carlo in Turijn geeft de resterende tijd tot de heropening aan.

Naast de reeds bekende kunstschatten zullen er ook nieuw ontdekte schatten uit het oude Egypte te zien zijn. Zo zijn de 40 sarcofagen, die Schiaparelli in 1904 in de Koninginnen Vallei vond, uit de kelders gehaald en gerestaureerd. In de nieuwe 'Galleria dei Sarcofagi' worden ook nieuw ontdekte fresco's van planten en dieren uit het einde van de 7de eeuw tentoongesteld.

Let op: tot 1 april is het museum beperkt open.

Voor meer informatie en een video-presentatie van de verbouwing: http://www.museoegizio.it/

Modigliani e la Bohème di Parigi - tentoonstelling in GAM Torino

Voor wie komende maanden van plan is een bezoek te brengen aan de stad Turijn!


In de Galleria Civica d'Arte Moderna e Contemporanea, kortweg GAM, is van 14 maart tot 19 juli 2015 een tentoonstelling aan de in 1884 in Livorno geboren Amedeo Modigliani gewijd.

Deze Italiaanse kunstschilder en beeldhouwer is vooral bekend om zijn portretten (met karakteristieke lange gezichten) en naakten. Zijn werkzaam leven bracht hij vooral in Frankrijk door. Voor deze tentoonstelling heeft het Centre Pompidou zestig werken beschikbaar gesteld.

De tentoonstelling geeft in negentig kunstwerken een beeld van het bohemien leven in Parijs aan het begin van de vorige eeuw. Modigliani staat centraal in deze tentoonstelling, maar wordt daarin omgeven door ander representanten an de 'École de Paris': Brancusi, Soutine, Utrillo, Chagall, Gris, Marcousiss, Survage, Picasso.

Meer informatie: http://www.gamtorino.it/mostra.php?id=515

Chocolade en Barolo Chinato 2015

Op 28 en 29 maart 2015 vindt het jaarlijkse Cioccolato alla Corte del Barolo Chinato plaats.

Een uitgelezen gelegenheid voor liefhebbers van een digestief en chocolade. De weinige producenten van Barolo Chinato geven die dagen acte de présence en dus de gelegenheid dit drankje te proeven en de diverse Barolo Chinato met elkaar te vergelijken. Het andere product, chocolade, wordt vertegenwoordigd door de beste chocolade producten uit Piemonte.

Barolo Chinato is een gearomatiseerde wijn met een alcoholpercentage tussen de 16 en 17%. Het wordt als digestief en warm (als vin brul) gedronken. Zoals de naam al aangeeft komt het uit de Barolo regio.

Waar: Enoteca Regionale del Barolo, Castello di Barolo, vanaf 10.00 uur. Toegang sluit om 17.30 uur

'Gran Medaglia Cangrande 2015' voor "una donna del Barolo"!

Volgende week zondag wordt tijdens de opening van de 49ste Vinitaly in Verona, dé wijnbeurs van Italië, de 'Gran Medaglia Cangrande 2015' uitgereikt aan een wijnvrouw uit Barolo. Haar naam is Maria Teresa Mascarello, eigenaar van de Cantina Mascarello Bartolo di Barolo.

Maria Teresa Mascarello en haar vader Bartolo

Cantina Mascarello Bartolo is een kleine producent van grootse Piemontese wijnen. De door haar vader en grootvader neergezette kwaliteit van een traditionele Barolo "non alla moda" zet zij voort. Haar Barolo wijnen moeten het - bewust - doen zonder gekunstelde technologie (tegenwoordig in vele 'cantine' zo gebruikelijk) en zonder te rijpen in 'barrique' uit Frankrijk of bewerking met 'roto-fermentors' voor een verdere verfijning.

Maria Teresa bouwt hiermee voort op een familietraditie, die teruggaat tot 1800. Zij weet met een kleine groep collega-wijnproducenten (waaronder Giacomo Conterno en Bruno Giacosa) de drang te weerstaan om de smaak van Barolo te moderniseren en daarmee voor een groter publiek toegankelijk te maken. Barolo is een wijn, die geduld vraagt. Een wijn met een groots verleden, dat je niet zo makkelijk overboord moet gooien. Haar wijnen ondergaan een lange fermentatie en rijping in grote oude wijnvaten ('botti'), die gemaakt zijn van lokaal eiken- en kersenhout. Daarmee wordt op traditionele wijze de smaak geperfectioneerd. Haar in 2005 overleden vader Bartolo Mascarello zette voor deze zienswijze de toon: Barolo volgens de 'oude school'.

De Mascarello wijngaarden beslaan drie hectaren voor de Nebbiolo da Barolo (in de località Cannubi, San Lorenzo e Rué in de gemeente Barolo en in Rocche in de gemeente La Morra). De Barolo wordt samengesteld uit druiven van al deze heuvels en dus niet alleen van de Cannubi. De andere drie hectaren zijn bestemd voor de productie van Barbera en Dolcetto d'Alba en Langhe Freisa.

Een website heeft deze wijnmaker niet. Niet nodig. Haar wijnen verkopen toch wel. Een indicatie van de verkoopprijs: een Barolo kost circa € 150,-, een Barbera circa € 30,-.

Mascarello is dit jaar gekozen uit de 67.000 wijnbouwbedrijven in Piemonte. Van deze wijnproducenten worden 22.000 tegenwoordig geleid door een vrouw.

Nizza DOCG is een feit

Uithangbord in Nizza Monferrato

Nizza Monferrato is een klein en charmant plaatsje in het hart van het Barbera d'Asti wijngebied; in de Piemontese provincie Asti. Bekend om de wedstrijd met grote wijnvaten, die elk jaar begin juni op het grote plein gehouden wordt.

Daarnaast is het sedert december 2014 naamgever van een bijzondere Barbera wijn: de Nizza DOCG. De 74ste DOCG-denominatie. Ik werd daarop geattendeerd door een bericht van Josje van Oostrom op LinkedIn. In de 18 gemeenten van Nizza schijnt de lekkerste Barbera geproduceerd te worden. Vandaar dus ook een eigen DOCG.

DOCG staat voor 'Denominazione di origine controllata e garantita'. Het is de allerhoogste classificatie van wijn in Italië; een classificatie die door de Italiaanse wetgever is opgezet om de wijnboer te beschermen tegen oneerlijke concurrentie en de consument meer zekerheid te geven omtrent herkomst en kwaliteit. DOCG is voorbehouden aan wijnen met prestige, die al minstens vijf jaar DOC ('Denominazione di originele controllata') zijn.

Barbera is een rode wijn, die gewaardeerd wordt om zijn elegantie en lange houdbaarheid. Al in de 17de eeuw werd de barbera druif geteeld in de Monferrato. Nu kom je deze druif overal in Piemonte en Lombardije tegen. Het wordt gezien als de op één na beste druif, na de nebbiolo.

Barbera is een wijn voor bij het eten, wegens zijn lage tannine, goede zuurgraad en fruitigheid. Niet alleen voor bij een rijke maaltijd met vlees, maar ook bij een bord pasta, niet al te sterke kazen en/of bij hapjes (aperitivo) smaakt een Barbera goed.

Tot december jl. droegen de Barbera wijnen uit de omgeving van Nizza Monferrato als naam Barbera d'Asti DOCG en DOCG Superiore. Net als elders in deze provincie. De grond (rijk aan kalksteen, klei en calcium) en de klimaatcondities maken het Nizza gebied zo speciaal en superieur. De heuvels met wijnranken liggen er ideaal, van zuidoost tot west. Er valt minder regen dan in het Barolo-gebied en in de late zomer- en herfstmaanden is er een goed verschil tussen de dag- en nachttemperaturen. Op dit moment worden circa 250.000 flessen in het Nizza territorium geproduceerd.

De eerste wijnen met het nieuwe label, Nizza DOCG, kunnen in juli 2016 worden verwacht. Maar natuurlijk kan nu al deze wijn geproefd en gekocht worden (met het oude label) bij wijnproducenten in één van de 18 Nizza-gemeenten: Agliano Terme, Belveglio, Bruno, Calamandrana, Castel Boglione, Castelnuovo, Castel Rocchero, Cortiglione, Incisa Scapaccino, Moasca, Mombaruzzo, Mombercelli, Nizza Monferrato, Rocchetta Palafea, San Marzano Oliveto, Vaglio Serra en Vinchio.

illustraties van de website van Explore Italian Wine

Tip voor onder de kerstboom: eerste Nederlandse Slow Food kookboek

In de Amsterdamse Kookboekhandel werd medio november jl het eerste Nederlandse Slow Food kookboek ten doop gehouden.

Liever Lokaal. 365 dagen per jaar

Het boek is geschreven door drie ervaren kookboekenschrijvers èn actieve leden van Slow Food in Nederland. De recepten in Liever Lokaal weerspiegelen de filosofie van Slow Food: recepten van lokaal verkrijgbare seizoensproducten, die op een eerlijke manier geproduceerd zijn. 

Met dit boek willen de schrijvers ons kennis laten maken met het eten uit de eigen omgeving. Met lokale seizoensproducten kan, getuige dit boek, een heerlijk gerecht op tafel gezet worden. 365 dagen van het jaar! Het boek heeft prachtige natuurfoto's en een grote variëteit aan recepten voor traditionele en moderne gerechten. Voor elk smaak wat wils.

De recepten in het boek zijn gerangschikt per maand: elke maanden heeft vis-, vlees- en groentengerechten en een taart. Het boek is ook heel praktische en denkt mee met de inkoper van de ingrediënten en de kok(in). Het is een boek om uit te koken, maar ook om te lezen en te leren. In deze donkere decembermaand, lekker warm bij de kachel.

Het leuke aan dit boek is dat er ook aandacht is voor de herkomst van ons eten. Voor zoetwatervis. Voor wild. Voor lang vergeten groenten, die langzaamaan weer het schap bij de groenteman en op de markt deelt met meer algemeen bekende groenten. Over paddenstoelen, waar zulke heerlijke gerechten mee te maken zijn. Zelfs aan insecten wordt aandacht besteed. En aan Nederlandse wijnen. Met foto's, zodat je weet hoe eruit ziet wat je zoekt. En er vallen allerhande tips te lezen. 

Door lokaal te kopen, steun je de lokale economie, de lokale kleine boeren en andere producenten en kan je met meer smaak eten. Eén van de auteurs is kookboekenschrijfster Annette van Ruitenburg. Op het eiland Texel woont zij en heeft er eerlijke en lekkere voedingsmiddelen in haar 'achtertuin'. Dit inspireerde haar om zich verder te verdiepen en van haar hobby koken en tuinieren haar vak te maken. Te leven met de seizoenen en te wachten tot de tijd rijp is om te oogsten, te koken en te eten. Anderen bewust maken van het belang van lokaal verbouwen en daarmee het mede zorgdragen voor cultuurhistorie en het omliggende landschap. De andere schrijvers zijn Elsje Bruijnesteijn en René Zanderink, voorzitter van Slow Food Nederland.

In het voorwoord van het boek schrijft de oprichter van Slow Food, Carlo Petrini, dat "hoe we in de toekomst met voedsel omgaan, afhangt van veel verschillende factoren. Van landbouwtechnieken en distributiesystemen, van onderwijs en logistiek. Maar dat er één factor is die allen overstijgt en dat is onze persoonlijke eetgewoontes".  Het kookboek Liever Lokaal kan ons daarbij helpen!

Het leuk is dat op 10 december een typisch recept uit Piemonte is opgenomen. Piemonte is de regio waar Petrini vandaan komt. Het gerecht van 10 december heet 'Bagna Càôda', maar dan met groenten van Nederlandse bodem.

Het boek besluit met een uitgebreide literatuurlijst voor iedereen die nog verder wil spitten, een paar pagina's met basisrecepten, -tips en -technieken en heeft een uitgebreide index.

Uitgegeven door Fontaine Uitgevers in samenwerking met Slow Food. Te koop in de (kook)boekhandel en via onder andere Fontaine Uitgevers en de schrijvers. Prijs: € 34,95

En heb je na het lezen van dit verhaal zin om een Terra Madre Dag te bezoeken? Dit kan a.s. woensdagmiddag (10 december) al in De Lier bij Boeregoed Volkskas.

Nederlandse producten op de Salone del Gusto

Ruim een maand geleden vond in Turijn de tweejaarlijkse Salone del Gusto/Terre Madre plaats. Dé beurs waar producten met een Slow Food predicaat gepresenteerd worden. En ook dé plaats dus om met al die bijzondere, eenvoudige, lekkere producten en hun producenten kennis te maken.

Om te proeven, maar vooral ook om het verhaal achter het product te horen en te zien met hoeveel liefde en warmte er verteld wordt.

De Salone is niet alleen een beurs om te kijken en te proeven, maar ook om te luisteren (naar lezingen) en te leren (workshops) en te eten (elke avond zorgt een afdeling voor een diner met verhaal).

Niet iedereen heeft tijd en gelegenheid eens in de twee jaar eind oktober af te reizen naar Turijn. Gelukkig kent Nederland ook de nodige producenten met een Slow Food predicaat.

In Turijn was Nederland vertegenwoordigd met zes stands: mosterd van Antonia, schapenham en -worst van Koppert Cress en Vleesrokerij Reinders, vis door het Slow Food Presidium Traditionele Vissers van de Waddenzee, Naegelholt van het Presidium Brandrode Rund, stoofvlees in blik en ossenworst van slagerij Ter Weele uit Oene.

In de Slow Food Nederland stand kon de bezoeker kennismaken met Boeren Leidse boter en Sleutel kaas, Texelsche Schapenkaas, Bloemendaalse Gele Kool, Katwijkse peentjes, Soester Knollen, Westlandse Tafeldruiven, Brabantse Bellefleur appels, Tonneboer Pruimenjam, Limburgse Stroop, Brood van Sint Jansrogge en Vlaardingse ijzerkoekjes. De Giele Waldbeantsjes, Reade Krobbe en de Kollummer Zoete Erwt konden de bezoekers meenemen om later in een eigen moestuin uit te planten.

En gelukkig hoeven we voor deze producten niet naar Turijn af te reizen. Wil je meer weten over bovenstaande producten of over de organisatie Slow Food in het algemeen (of nog beter: lid worden!), ga dan voor meer informatie naar de website van Slow Food.