Koffie drinken in Turijn

Kroonluchter in Caffè San Carlo

Rond 1850 had Turijn circa 200 koffiehuizen en circa 180.000 inwoners. Dat was vergeleken met de rest van Europa veel. In die huizen werd toen alleen koffie geschonken. Nu kan je er ook andere drankjes bestellen, zoetigheden nuttigen en soms ook lunchen/dineren. Een manier om Turijn te leren kennen is één of enkele van de nog bestaande historische koffiehuizen, ofwel caffè te bezoeken. Afgelopen weekend deden we er bij een bezoekje aan de stad met vrienden vier aan: Caffè San Carlo, Torino, Baratti e Milano en Mulassano; de meest bekende. De eerste twee zijn gelegen aan Piazza San Carlo, de twee andere caffè bevinden zich onder de galerij langs het Piazza Castello richting Via Po. Bij binnenkomst waan je je weer in de 19de eeuw: het interieur, de kroonluchters, het verguldsel, maar ook de bediening is van een andere tijd.

Latte macchiato in Café San Carlo

Café Torino is groter dan de circa 50 meter verderop gelegen Café San Carlo, maar grootte bepaalt niet altijd de juiste stijl. De benadering bij Café San Carlo was tijdens ons bezoek prettiger en de koffie lekkerder (en iets goedkoper). Ook kregen we hier een latte macchiato zoals die hoort; althans zeggen ze...: espresso en opgeklopte melk apart geserveerd, zodat je kan zien dat er verse espresso is gebruikt en niet een of ander opgewarmd donker drankje.

Caffè Torino

Caffè San Carlo opende officieel voor het eerst zijn deuren in 1842 en was een geliefde plek voor veel kritische intellectuelen, kunstenaars, journalisten en andere bekende mensen (Boselli, Gramsci, Dumas, Einaudi, Giolitti). Door de 'verkeerde' politieke kleur van sommige van haar gasten was het café door de jaren heen regelmatig gesloten. Al in 1822 was er hier een caffè met de toenmalige naam van het plein: Piazza d'Armi. Over de jaren heen is het etablissement verbouwd; eerst naar de smaak van de tijd en later om de 19de eeuwse sfeer van weleer te herstellen. Het was ooit een voor zijn tijd modern café met gasverlichting en eigentijds ingerichte vertrekken.

Caffè Torino opende zijn deuren in 1903 en ging daarmee de concurrentie aan met de vele andere café die aan het plein gevestigd waren. Van het café maakte de oprichter een soort salon met marmer, geschilderde medaillons en met verguldsel omlijste spiegels. Bekende Italianen van Pavese en Einaudi tot De Gasperi kwamen er geregeld, maar ook sterren als James Stewart en Ava Gardner. Vanuit dit café deden veel journalisten verslag van de olympische winterspelen, toen die in Turijn werden gehouden.

Baratti e Milano

Het derde door ons deze dag bezochte café was Baratti e Milano van 1858. Sinds 1875 zitten ze op de huidige lokatie. Van buiten is het een brede donkere gevel onder de galerij langs het Piazza Castello, van binnen een enorme ruimte voor het drinken van koffie met allerlei Torinese heerlijkheden. En ook hier weer een vriendelijke en chique bediening.

Mulassano

Mulassano

Het vierde café van vandaag begon tweede helft van de 19de eeuw in de Via Nizza als distilleerderij. In 1907 verhuisde het naar zijn huidige lokatie en veranderde langzaam in wat het nu is. In 1925 verkocht de naamgever, de familie Mulassano het café aan het uit de Verenigde Staten terugkerende Italiaanse echtpaar Angela en Onorino Nebiolo. Ze introduceerden de uit Amerika komende noviteit van dat moment: het toasten van brood voor bij de apéritivo. Ook introduceerden ze het tussendoortje, de tramezzino. Het café heeft in tegenstelling tot Baratti e Milano een smalle gevel, heeft binnen een kleine ruimte, maar is prachtig gedecoreerd.

Na een volgend bezoek aan Turijn zullen de andere historisch café's, waaronder il Bicerin, genoemd naar het gelijknamige Torinese drankje van koffie en chocolade, volgen.